Սպերմատոզոիդի ներցիտոպլազմիկ ներարկում (ՍՆՑՆ, ICSI - IntraCytoplasmic Sperm Injection, ИКСИ - интрацитоплазматическая инъекция сперматозоида) առաջին անգամ փորձարկվել է 1992 թ., և այդ ժամանակից հաջողությամբ կիրառվում է զույգերի անպտղության ժամանակ որպես օգնող միջոց և արտամարմնային բեղմնավորման (ԱՄԲ) լրացում: ՍՆՑՆ ժամանակ սպերմատոզոիդն ասեղի օգնությամ ներդրվում է ձվաբջջի մեջ:

ՍՆՑՆ առավելությունը

• կարող է կիրառվել առանց հորմոնալ պատրաստուկների,
• հնարավոր է սպերման օգտագործել անգամ նրա խտության, ակտիվության և ձևաբանության խիստ ցածր ցուցանիշների դեպքում:
• կարելի է օգտագործել վիրահատության ժամանակ ստացած կենսանյութը. ՍՆՑՆ ընթացքում էմբրիոլոգներն ընտրում են ամենաորակյալ բջիջները,
• ԱՄԲ մեկ ցիկլի ընթացքում հնարավոր է մեծացնել էմբրիոնների քանակը, բացառել ձվաբջիջների մի քանի սպերմատոզոիդով բեղմնավորման հնարավորությունը,
• առկա է գենետիկ սքրինինգի թեթևացում (հետազոտվող նյութում ավելի քիչ կան ավելորդ մասնիկներ` տղամարդու սեռական բջիջների տեսքով, որոնք չեն մասնակցել բեղմնավորմանը),
• բացառվում է կնոջ վարակման հնարավորությունը` զուգակցի սերմնահեղուկով:

Մեթոդի բացասական կողմը՝ սովորական ԱՄԲ համեմատությամբ, նրա ավելի մեծ արժեքն է:

Ցուցումները.

• սպերմագրամայի վատ ցուցանիշները՝ սպերմատոզոիդների ցածր խտությունը, վատ շարժունականությունը, ոչ հասուն և ոչ լիարժեք լինելը,
• տղամարդու վիրահատական ճանապարհով ստացված սեռական բջիջների օգտագործման անհրաժեշտությունը,
• սերմնահեղուկում մեծ քանակի անտիսպերմալ հակամարմինների առկայությունը,
• ստացված ձվաբջիջների ոչ մեծ քանակը՝ 4 և պակաս,
• կրիոկոնսերվացիայի ենթարկված ձվաբջիջների կիրառումը,
• ԱՄԲ դասական ուղեցույցի անհաջող փորձը,
• լաբորատորիայում հասունացած ձվաբջիջների կիրառումը:
  
  

ՍՆՑՆ նախապատրաստումը

• Արյան հետազոտություն (ընդհանուր, կենսաքիմիական, վարակների, սեռական հորմոնների համար և այլն),
• գինեկոլոգի խորհրդատվություն, քսուք` ցանքսի համար, օնկոցիտոլոգիա, փոքր կոնքի օրգանների ՈՒՁՀ, արգանդի փողերի անցանելիության ստուգում` կանանց մոտ,
• ուրոլոգի խորհրդատվություն, սպերմագրամա, անպտղության իմունոլոգիական պատճառների բացահայտում (МАР-test տղամարդկանց մոտ),
• գենետիկ հետազոտություն, եթե զույգերից թեկուզ մեկի տարիքը բարձր է 35-ից կամ զույգն արդեն ունեցել է ԱՄԲ անհաջող փորձ,
• թերապևտի, էնդոկրինոլոգի և այլ մասնագետների խորհրդատվություններ` ըստ ցուցումի:

Ստանդարտ ԱՄԲ և ՍՆՑՆ տարբերությունը

ՍՆՑՆ-ն լրացնում է ԱՄԲ-ին. եթե ինչ-որ պատճառով սպերմատոզոիդը չի կարողանում ինքնուրույն թափանցել ձվաբջջի մեջ, այս մեթոդը դա իրականացնում է արհեստական միջամտությամբ:

ՍՆՑՆ անցկացման էտապները.

• ձվաբջիջների ստացումը և նախապատրաստումը,
• սպերմատոզոիդների ստացումը և նախապատրաստումը,
• ամենաակտիվ և առողջ սպերմատոզոիդի ընտրումը, նրա անշարժացումը և տեղադրումը հատուկ ասեղի մեջ,
• ձվաբջջի ամրացումը հոլդինգի օգնությամբ,
• սպերմատոզոիդի ներդրումը ձվաբջջի մեջ,
• բեղմնավորված ձվաբջջի տեղադրումը անհրաժեշտ միջավայրում` մինչև բլաստոցիտային փուլ:

Էմբրիոնի զարգացումից հետո այն տեղափոխվում է կնոջ արգանդի խոռոչ կամ սառեցվում է՝ հետագայում օգտագործելու նպատակով:

ՍՆՑՆ արդյունավետության համար դեր ունեն.

• զույգի տարիքը (35-ից բարձր տարիքում արդյունավետությունը նվազում է),
• կնոջ գինեկոլոգիական անամնեզը (հղիությունների քանակը, ծննդաբերությունները, վիժումները, բորբոքային և վարակային հիվանդությունները),
• կնոջ էնդոկրին համակարգի վիճակը,
• ուղղակիորեն միզասեռական համակարգի հետ կապված այլ ախտաբանությունները,
• զուգընկերոջ կամ դոնորի սերմնահեղուկի որակը,
• վերարտադրողական տեխնոլոգիայի պատճառած խնդիրները,
• ծնողների քաշը, սնունդը, վնասակար սովորությունները և այլն,
• էմբրիոլոգի փորձառությունը և ժամանակակից սարքերի առկայությունը:

Վտանգները երկու մասի են բաժանվում` կապված.

• էմբրիոնի յուրահատկությունների հետ,
• կնոջ և ձվաբջջի վերցման նախապատրաստման հետ:

Անհաջողության պատճառները

• Սեռական բջիջների վատ որակը,
• էմբրիոնի զարգացման վաղ շրջանում կրիտիկական ձախողումը կամ մուտացիան,
• անհաջող իմպլանտացիան,
• հղիության դադարը վաղ ժամկետում և այլ գործոններ: