Արգանդի փողերի հիվանդությունների ախտորոշումը հիմնականում իրականացվում է անպտղության պատճառները պարզելու ժամանակ: Փողերի անանցանելիությունը խանգարում է բեղմնավորման կայացմանը, քանի որ հենց այդտեղ է կատարվում ձվաբջջի բեղմնավորումը սպերմատոզոիդի կողմից:

Հետագայում այն տեղակայվում է արգանդի խոռոչում: Այս ընթացքի ցանկացած խախտում արգելք է հղիանալուն:

Ավելին, կարող են լինել բարդություններ, օրինակ, եթե ֆալոպյան փողում արգելք կա, պտղաբջիջը կարող է ամրանալ փողի պատին և առաջացնել արտարգանդային հղիություն, փողերի պատռում և այլն:

Պատճառները

Արգանդային փողերի վրա բացասաբար են ազդում ցանկացած բորբոքային և վարակիչ գործընթացներ, արհեստական վիժումներ, վիրահատական միջամտություններ:

Պատճառներից են.

• վեներական հիվանդություններ,
• բորբոքումներ՝ հատկապես քրոնիկ,
• ուռուցքներ,
• կպումներ,
• փողերում հեղուկի կուտակում,
• գենիտալ էնդոմետրիոզ:

Ֆալոպիան փողի տրամագիծը տարբեր է նրա տարբեր հատվածներում: Ամենափոքր տրամագիծը նախավզիկում է, իսկ ամպուլյար հատվածում մեծանում է:

Առավել մեծ տրամագիծը ձագարի հատվածում է:  Ախտաբանության առաջացմանը կարող է նպաստել նրա երկարությունը, նեղ լուսանցքը, թույլ կծկողականությունը (պերիստալտիկան):

Փողերի անանցանելիությունը որևէ կլինիկական արտահայտվածություն չունի, բացի բեղմնավորման անհնարինությունից: Միաժամանակ, կարող են ի հայտ գալ անանցենլիության պատճառ հանդիսացող այլ հիվանդություններին բնորոշ ախտանշաններ: Փողերը կարող են փակված լինել մասնակի. այդ դեպքում հղիությունը հնարավոր է: Եթե փակված է փողերից մեկը, հղիության հնարավորությունը կրկնակի նվազում է:

Ախտորոշում

Արգանդի փողերի անանցանելիության ախտորոշման համար կիրառվում են հետևյալ մեթոդները.

• հիստերոսալպինոգրաֆիա (ՀՍԳ),
• էխոհիդրոսալպինոգրաֆիա (ԷԽՈ-ՀՍԳ),
• պերտուրբացիա,
• լապարոսկոպիա,
• ՄՌՏ:

ՀՍԳ ժամանակ փողերով ներմուծում է հեղուկ կոնտրաստ նյութ, և նրա հոսքը վերահսկում ռենտգեն սարքի օգնությամբ: Դա բավականին հասանելի և ճշգրիտ մեթոդ է: Սակայն, քանի որ այն ճառագայթմամբ իրականացվող հետազոտություն է, դրանից հետո 1 ամիս ցանկալի չէ հղիանալ:

Հետազոտության հակացուցում են սեռական օրգաններում բորբոքային գործընթացները:

ԷԽՈ-ՀՍԳ-ի ժամանակ կոնտրաստը ներմուծվում և վերահսկվում է ՈՒՁՀ սարքով: Օգտագործվում է ուլտրաձայն, որն անվնաս է: Հետազոտությունն անցավ է, չի առաջացնում փողերի միմյանց կպչելու խնդիր և մեծ ճշգրտություն ունի:

Լապարոսկոպիա և այլ հետազոտություններ

Լապարոսկոպիայի ժամանակ արգանդի խոռոչ է մտցվում տեսասարք և պատկերը դիտվում է մոնիտորի էկրանի վրա: Միաժամանակ անցկացվում է խրոմոհիդրոտուբացիա՝ գունավորված հեղուկի ներմուծում ֆալոպյան փողեր: Հետազոտման ընթացքում հնարավոր է վերացնել որոշ խնդիրներ` հեռացնել փոքր արգելքները, բացել կպումները, ուռուցքի կասկածի դեպքում իրականացնել բիոպսիա: Մեթոդի ճշգրտությունը գրեթե 100 տոկոս է:

Մագնիսա-ռեզոնանսային թերապիան իրականացվում է սկաների օգնությամբ: Հետազոտությունն անցավ է և անվնաս, սակայն ավելի քիչ տեղեկատվական, ինչի պատճառով լապարոսկոպիկ նպատակով արդեն գրեթե չի կիրառվում: Ախտորոշիչ մեթոդներին զուգահեռ հաճախ նշանակվում են նաև այլ հետազոտություններ. քսուքի, արյան, մեզի հետազոտություն, ՈՒՁՀ, հորմոնալ ֆոնի որոշում և այլն: