Արգանդի փողում հեղուկը կուտակվում է արյան շրջաառության և ավշի հոսքի խանգարման արդյունքում բորբոքային գործընթացի՝ սալպինգիտի ֆոնին: Ախտաբանությունն առաջացնում է փողի լորձաթաղանթի ծալքերի կպումներ, որի հետևանքով ստեղծվում է փակ տարածություն՝ անջատված արգանդի խոռոչից:

Ժամանակի ընթացքում այդպիսի խոռոչում կուտակվում է հողուկ՝ էքսուդատ, աստիճանաբար լցվելով ամբողջ խոռոչը, ինչը հիդրոսալպինքս հիվանդության, ինչպես նաև ֆալոպյան փողերի անացանելիության զարգացման պատճառ է դառնում։ Պատճառներ են նաև սեռական ճանապարհով փոխանցվող վարակները, ներառյալ՝ հոնորեան և խլամիդիոզը:

Ախտանշանները

Որոշ ժամանակ հեղուկի կուտակումը արգանդի փողում կնոջը չի անհանգստացնում: Նրան առավել անհանգստացնում են այդ խնդրի պատճառ հիվանդության նշանները։ Բորբոքումն ուղեկցվում է հետևյալ ախտանշաններով.

• ցավոտություն որովայնի ստորին հատվածում, ուղիղ աղիում և սրբանի շրջանում,
• ցիկլի խանգարում,
• դիսկոմֆորտ սեռական հարաբերության ժամանակ,
• տենդային վիճակ,
• սեռական ուղիներից աննշան սերոզ արտադրություն։

Նման վիճակում որովայնի շոշափումը և գինեկոլոգիական զննումը ցավոտ են: Եթե բորբոքումը թարախային բնույթի է, առաջանում է որովայնի մկանների լարվածություն, չի բացառվում նաև պերիտոնիտը: Նույն ախտանշանները լինում են նաև հեղուկով լցված փողի պատռման ժամանակ:

Ախտորոշումը

Հիդրոսալպինքսի զարգացման պատճառ կարող են լինել վիրահատական միջամտությունը, ուռուցքը, էնդոմետրիոզը, ծոցերի (փողերի) բորբոքումը:

Հիվանդությունը կնոջ համար բավականին վտանգավոր է, ուստի անհրաժեշտ է հնարավորին վաղ հայտնաբերել այն:

Ախտորոշման համար իրականացվում են.

• gինեկոլոգի զննում,
• ուլտրաձայնային հետազոտություն,
• կոնտրաստային ռենտգեն,
• լապարոսկոպիա` կենսանյութի նմուշառումով (վերցվում է կուտակված հեղուկը):

Ախտորոշման ճշգրտման նպատակով նշանակվում է արտադրությունների մանրէաբանական հետազոտություն և մետրոսալպինգոգրաֆիա: Ուռուցքի կասկածի դեպքում կատարվում է բիոպսիա:

Բուժման յուրահատկությունները

Բուժումը ենթադրում է ֆալոպյան փողերից հեղուկի հեռացում, նրանց անցանելիության վերականգնում և հիվանդության պատճառի հայտնաբերում: Բորբոքային գործընթացի վերացման համար նշանակվում է դեղորայքային բուժում՝ իմունամոդուլյատորներ, հակաբիոտիկներ, հակաբորբոքիչներ, նշանակվում են նաև վիտամիններ:

Միաժամանակ իրականացվում են նաև ֆիզիոթերապևտիկ միջոցառումներ (ֆոնո և էլեկտրաֆորեզ, լազերային, ալիքային և բալնեոթերապիա), որոնք նպաստում են փողերում կուտակված հեղուկի և կպումների ներծծմանը: Առավել արդյունավետ միջոց է վիրահատական միջամտությունը։ Երբեմն՝ հիմնականում բարձիթողի դեպքերում, փողի անցանելիությունը վերականգնելն այլևս անհնարին է լինում: Նման դեպքերում կատարվում է փողի հեռացում:

Փողերում հեղուկի կուտակումը կարող է անպտղության պատճառ դառնալ, ուստիվ խիստ կարևոր է ժամանակին բժշկի դիմելը: