Հղիության տարբեր զգացողությունների մեջ ինչպե՞ս պետք է հղին տարբերի ծննդաբերության կամ նրա մոտ լինելու նշանները:

Ապագա մայրիկները երազում են իմանալ, թե երբ է ծնվելու իրենց բալիկը: Ծննդաբերության օրը մոտավոր որոշվում է հղիության ժամկետն իմանալուց հետո:

Բայց դա միայն 20-30 տոկոսով է համապատասխանում իրական ժամկետին: Ծննդաբերությունները մեծավ մասամբ տեղի են ունենում 38-42 շաբաթականում: Դրանք կոչվում են ժամկետային ծննդաբերություններ:

Կան նշաններ, որոնք ապագա մայրերին կարծես թե նախազգուշացնում են մոտալուտ ծննդաբերության մասին: Դրանք ծննդաբերության նախանշաններն են:

Որո՞նք են այդ նշանները:

Այդ նշաններից են՝ ծննդաբերությունից մեկ կամ մի քանի շաբաթ առաջ սկսվող կեղծ կծկանքները, որովայնում արգանդի հատակի մակարդակի իջեցումը, կրծքագեղձերից կաթնարտադրությունը, կնոջ քաշի նվազումը և այլն: Ծննդաբերությանն ավելի մոտ նշաններն են լորձային խցանի անջատումը, իրական կծկումներն ու ցավերը, պտղաջրերի արտահոսքը:

Հղիությունը վարելու ընթացքում մանկաբարձ-գինեկոլոգը հղիին մանրամասն բացատրում է ծննդաբերության նշանների մասին, որպեսզի դրանք ավելորդ տագնապի պատճառ չդառնան:

Ինչո՞վ են տարբերվում կեղծ կծկանքներն իրական կծկումներից:

Կեղծ կծկանքներն ավելի շատ դիտվում են 38 շաբաթից հետո: Արգանդը մի քանի վայրկյան կամ րոպե քարանում է, կծկվում, հետո` թուլանում: Այդ կծկումները կարծես թե ծննդաբերությունից առաջ մարզում են արգանդը, ինչն ավելի հաճախ լինում է առաջնածինների մոտ: Կրկնածինների մոտ ոչ միշտ են արտահայտվում, կամ, պարզապես, փորձառությունից ելնելով, հղին դրանք անտեսում է:

Կեղծ կծկանքներն անկանոն են, անցավ, երկար ընդմիջումներով, որոնք գնալով չեն կարճանում: Իրական ծննդաբերական կծկումները ցավոտ են, կանոնավոր, ընդմիջումները գնալով կարճանում են, ցավն աստիճանաբար ուժեղանում է և ավելի երկար է տևում:

Ինչի՞ շնորհիվ է տեղի ունենում արգանդի հատակի մակարդակի իջեցումը:

Ծննդաբերության նախանշաններից է 2-3 շաբաթ առաջ որովայնի իջեցումը: Այդ ժամանակ պտուղը սեղմվում է և առաջադիր մասով՝ ավելի հաճախ գլխային առաջադրությամբ, սեղմում է արգանդի ստորին մասը և ձգում նրան դեպի ներքև: Արգանդի հատակն իջնում է:

Դրա հետևանքով որոշ չափով բարելավվում է հղի կնոջ ինքնազգացողությունը, նա իրեն ավելի թեթև է զգում, հեշտանում է շնչառությունը, պակասում են ստամոքսի այրոցները: Բայց արգանդի հատակի իջեցումից թեթևությունը լինում է միայն մարմնի վերին մասում, իսկ ներքևում՝ աճուկների շրջանում կինը նախկինից ավելի շատ է զգում ծանրության զգացումը, դժվարանում է նստել, քայլել: Սեղմվում է նաև միզապարկը, և կնոջ մոտ սկսվում է հաճախամիզություն: Այն ցիստիտից տարբերվում է, քանի որ անցավ է, մեզի գույնը փոխված չէ, տհաճ հոտ չունի:

Կրկնածինների մոտ որովայնը կարող է իջնել անմիջապես ծննդաբերությունից առաջ, որովհետև նրանց մոտ արգանդի պատերի տոնուսն արդեն փոխված է:

Ի՞նչ նշանակություն ունի լորձային խցանը և ե՞րբ է այն անջատվում:

Արգանդի պարանոցում առկա գեղձերը հղիության ընթացքում դոնդողանման լորձ են արտադրում, որը պինդ կազմություն ունի և, փակելով արգանդի պարանոցը, արգելք է դառնում մանրէների ներթափանցմանն արգանդի խոռոչ:

Երբ ծննդաբերությունից անմիջապես կամ 1-2 օր առաջ էսթրոգենների ազդեցությամբ արգանդի պարանոցը փափկում է, և խողովակը փոքր ինչ բացվում է՝ խցանը դուրս է գալիս: Հղին նշում է սեռական ուղիներից գնդի նմանությամբ լորձային արտադրություն:

Խցանի գույնից (սպիտակ, դեղնավուն, շագանակագույն, կարմիր) ևս հնարավոր է պարզել, թե ե՞րբ կարող է սկսվել ծննդաբերությունը: Եթե այն սպիտակ է, ուրեմն ծննդաբերության գործընթացը կսկսի մի քանի օր անց, եթե կարմրավուն է՝ արյան հետքերով, կսկսի մոտակա ժամերի ընթացքում: Այդ նշանը խոսում է արգանդի պարանոցի բացման մասին:

Ինչո՞ւ է ծննդաբերությունից առաջ նվազում կնոջ քաշը:

Կնոջ մոտ ծննդաբերությունից մոտավորապես 2 շաբաթ առաջ քաշի անկում է նկատվում, պակասում են այտուցները. կինը նշում է, որ մատանիներն ավելի հեշտ է հանում, կոշիկները հեշտ է հագնում: Մարմնի քաշն իջնում է մոտավորապես 0.5-2 կգ, սակայն` ոչ բոլորի մոտ: Դա օրգանիզմից ավելորդ հեղուկի հեռացման հետևանք է: Եթե հղիության ժամանակ պրոգեստերոնի ազդեցությամբ հեղուկ է կուտակվում հղիի մարմնում, ապա ծննդաբերությունից առաջ՝ 37 շաբաթականից, պրոգեստերոնի (հղիության հորմոնի) ազդեցությունը պակասում է, իսկ էսթրոգեններինն` ավելանում, և դա նպաստում է հեղուկի հեռացմանը կնոջ օրգանիզմից:

Խոսենք նաև մյուս նշանների մասին…

Հղիների մեծամասնության մոտ լինում է նաև աղիների գործունեության ակտիվացում. աղիներն ավելի հաճախ են գործում, կղանքն ավելի ջրիկ է դառնում:

Բայց դա պետք է չանհանգստացնի, եթե չկա սրտխառնոց, փսխում, կղանքի գույնի, հոտի փոփոխություն: Այդ կերպ ևս օրգանիզմը պատրաստվում է ծննդաբերությանը՝ դատարկում է աղիները, որ չխանգարեն ծննդաբերական կծկումներին:

Կրծքագեղձերը ծննդաբերությունից մոտավորապես 2 շաբաթ առաջ սկսում են որոշ քանակի կաթ արտադրել: Ամբղջ հղիության ընթացքում կրծքագեղձերը լինում են այտուցված, ցավոտ, զգայուն, բայց այդ ժամանակ առավել այտուցվում են, դառնում ավելի զգայուն:

Ծննդաբերությունից առաջ փոխվում է նաև երեխայի ակտիվությունը, շարժումները դառնում են ավելի պասիվ, քանի որ մեծ է և դիրքի փոխոխման պատճառով արգանդում այլևս շատ տեղ չունի շարժվելու: Շատ քիչ դեպքերում են կանայք մինչև վերջ նշում պտղի ակտիվ խաղը: Ամեն դեպքում, պետք է ուշադիր լինել, և եթե 2 ժամից ավելի լիովին բացակայում են պտղի շարժումները, պետք է անմիջապես դիմել բժշկի, և եթե անհրաժեշտություն կա՝ հետազոտվել. դա կարող է պտղի մոտ խնդիրների առաջացման հետևանք լինել (հիպօքսիա և այլն):

Կնոջ մոտ կարող է լինել նաև տրամադրության անկում: Որքան մոտենում է ծննդաբերության ժամանակը, այնքան հղին անհամբեր է դառնում:
Հղին նաև նշում է թուլություն, հոգնածություն, ախորժակի վատացում, քնկոտություն: Դա ևս օրգանիզմի պաշտպանական ռեակցիա է, քանի որ ծննդաբերության ժամանակ կնոջից բավականին ուժ է պահանջվում, և նա այդ կերպ՝ շատ քնելով, հանգստանալով, ասես, խնայում է իր ուժերը, որ դրանք ճիշտ օգտագործվեն ծննդաբերության ժամանակ:

Ինչպե՞ս են արտահայտվում ծննդաբերությունից անմիջապես առաջ սկսվող նշանները:

Ծնդաբերությունից անմիջապես առաջ արդեն սկսվում են իրական կծկումները և ցավերը՝ կարճատև ընդմիջումներով: Կնոջ մոտ արտահոսում են պտղաջրերը, որի ժամանակ պետք է հրատապ ծննդատուն դիմել՝ վերցնելով անհրաժեշտ փաստաթղթերը, կնոջ և փոքրիկի պայուսակները՝ անհրաժեշտ պարագաներով: