Ծննդաբերությունից հետո հղիանալ որքա՞ն ժամանակ անց է թույլատրելի։

Ծննդաբերությունից հետո հղիության ժամկետը յուրաքանչյուր կնոջ համար կարող է տարբեր լինել, բայց, ընդհանուր առմամբ, կինը կարող է հղիանալ ծննդաբերությունից երեք շաբաթ հետո, նույնիսկ եթե երեխային կրծքով է կերակրում: Այս ժամկետը պայմանավորված է նրանով, որ ձվազատումը կարող է վերսկսվել մինչև հետծննդյան շրջանի ավարտը:

Կարևոր է նշել, որ թեև կրծքով կերակրումը կարող է հետաձգել դաշտանի վերականգնումը և հանդես գալ որպես հակաբեղմնավորման բնական ձև, այն հղիությունը կանխելու հուսալի միջոց չէ;

Եթե ցանկանում եք խուսափել հերթական հղիությունից, շատ կարևոր է օգտագործել հակաբեղմնավորման արդյունավետ միջոց;

Ի՞նչ վտանգ ունի ծննդաբերությունից հետո վաղ հղիանալը։

Ծննդաբերությունից կարճ ժամանակ անց հղիանալը կարող է որոշ վտանգներ ներկայացնել: Հիմնական մտահոգություններից է վաղաժամ ծննդաբերության հավանականության բարձրացումը: Ծննդաբերությունից հետո 18 ամսից ավելի վաղ հղիանալը կապված է վաղաժամ ծննդաբերության և պտղի ցածր քաշի բարձր ռիսկի հետ: Բացի այդ, դա կարող է խոչընդոտել մոր՝ նախորդ հղիությունից լիովին վերականգնմանը, ինչպես ֆիզիկական, այնպես էլ՝ հուզական տեսանկյունից։

Կարևոր է խորհրդակցել բժշկի հետ՝ հետագա հղիության ամենաճիշտ ժամկետը որոշելու համար՝ ելնելով անհատական հանգամանքներից և առողջական նկատառումներից:

Կրծքով կերակրելը կարո՞ղ է կանխել հղիությունը՝ ծննդաբերությունից հետո։

Թեև կրծքով կերակրումը կարող է հակաբեղմնավորման բնական տարբերակ դիտվել /լակտացիոն ամենորեա/, այն լիովին ապահով չէ։

Լակտացիոն ամենորեայի մեթոդը պահանջում է որոշ չափանիշների պահպանում. դրանք են՝ բացառապես կրծքով կերակրումը, կերակրման խիստ ռեժիմը, դաշտանի բացակայությունը՝ ծննդաբերությունից հետո, երեխայի վեց ամսականից փոքր լինելը:

Այս չափանիշներից որևէ մեկի բացակայության դեպքում կրծքով կերակրման հակաբեղմնավորիչ դերը և արդյունավետությունը նվազում են:

Հուսալի հակաբեղմնավորման ապահովման համար խորհուրդ է տրվում խորհրդակցել բուժաշխատողի հետ և օգտագործել հակաբեղմնավորման լրացուցիչ մեթոդներ;

Հակաբեղմնավորման ո՞ր մեթոդներն են նպատակահարմար ծննդաբերած կանանց համար։

Կան հակաբեղմնավորման մի քանի մեթոդներ, որոնք հարմար են տվյալ պարագայում՝ պատնեշային մեթոդներ  /պահպանակներ կամ խտրոցներ՝ դիաֆրագմա/, հորմոնալ մեթոդներ /հակաբեղմնավորիչ դեղահաբեր կամ ներարկումներ/, ներարգանդային պարույր և հակաբեղմնավորիչ իմպլանտներ:

Պատնեշային մեթոդները, պրոգեստին պարունակող հաբերը կամ հորմոնալ ներարգանդային պարույրը կրծքով կերակրման ժամանակ կիրառելու համար անվտանգ են։
Հիշեք, որ յուրաքանչյուր կնոջ դեպքը եզակի է, և շատ կարևոր է խորհրդակցել բուժաշխատողի հետ՝ ծննդաբերությունից հետո հղիանալու և հակաբեղմնավորման տարբերակների ընտրության վերաբերյալ՝ հիմնված բժշկական պատմության, կրծքով կերակրման կարգավիճակի և անձնական նախասիրությունների վրա: